Калі нованароджаны з'явіўся на свет з маленькім вагай у параўнанні з нормай для яго гестационного ўзросту, то такая з'ява называецца сіндромам затрымкі развіцця плёну. Дыягназ ставіцца толькі ў тым выпадку, калі вага малога ніжэй за норму (3 - 3, 5 кг) складае не менш за дзесяць адсоткаў.
Прычыны затрымкі развіцця плёну
Найбольш распаўсюджанымі фактарамі для з'яўлення сіндрому затрымкі унутрычэраўнага развіцця плёну з'яўляюцца:
- анемія ў цяжарнай;
- курэнне падчас цяжарнасці (адставанне ў росце малога прама прапарцыйна залежыць ад колькасці выпаленых цыгарэтаў);
- алкагалізм;
- прыбаўка ў вазе маці ці ж наадварот, недастатковае прыбытак у вазе (ніжэй за сярэдні паказчык);
- захворванні сасудзістай сістэмы;
- падвышаны артэрыяльны ціск;
- захворванні нырак;
- працяглая гіпаксія плёну (асабліва часта праяўляецца ў дзяцей, маці якіх доўгі час жылі ў мясцовасці, якая знаходзіцца высока над узроўнем мора, асабліва гэта тычыцца горнай мясцовасці);
- мнагаплодная цяжарнасць ;
інфекцыі з доўгім уздзеяннем, якія перадаюцца плёну; - анамаліі развіцця пупавіны або плацэнты;
- переношенная цяжарнасць.
Наступствы затрымкі унутрычэраўнага развіцця плёну
Калі затрымка развіцця плёну знаходзіцца на 1 ступені, то гэта значыць, што малое адстае ад нармальнага развіцця на два тыдні. Гэта практычна не пагражае яго жыццю і здароўю. Але калі затрымка ў развіцці перакінулася на 2 ці 3 ступень - гэта ўжо падстава для турботы. Наступствамі такога працэсу могуць стаць гіпаксія ( кіслароднае галаданне ), анамаліі ў развіцці і нават унутрычэраўная гібель плёну.
Але не варта адразу адчайвацца, бо калі нават малы і нарадзіўся з недастатковым вагой, але за ім ажыццяўляўся правільны і пільны догляд на працягу некалькіх тыдняў пасля родаў, то ў далейшым з ребеночком ўсё будзе ў парадку.