Атрезия стрававода ўяўляе сабой найбольш цяжкі загана развіцця, дыягнастуюцца ў нованароджаных, які характарызуецца непраходнасцю стрававода. У 90% выпадкаў яна суправаджаецца наяўнасцю ніжняга трахеопищеводного свіршча.
Прыроджаная атрезия стрававода ў нованароджаных
Ужо ў нованароджанага дзіцяці ў радзільні можна выявіць наяўнасць паталогіі органаў стрававальнай сістэмы:
- з насавой і ротавай паражніны ў малога выходзіць слізь з пенай;
- дзіця не можа глынаць; выплёўваючы ўсе назад;
- у яго адзначаюцца ванітавыя пазывы і частка змесціва можа выходзіць праз нос;
- адзначаецца моцны кашаль з прыкметамі ўдушша;
- ўздуцце жывата.
У большасці выпадкаў, як следства, у нованароджанага развіваецца аспірацыйнай пнеўманія.
У якасці дыягнастычнай працэдуры ўжываюць зандаванне стрававода з ужываннем пробы Элефант: пры ўводзе паветра ў стрававод ён выходзіць праз нос і рот (гэта сведчыць аб станоўчай пробе). Таксама лекар прызначае рэнтгенаграфію, на якой глядзяць не толькі стан стрававода, але і лёгкія.
Нават пры нязначным падазрэнні на наяўнасць у толькі што які нарадзіўся дзіцяці атрезии стрававода варта неадкладна правесці санацыю верхніх дыхальных шляхоў з мэтай выключэння аспірацыйнай пнеўманіі. І затым пераводзіць груднога дзіцяці ў хірургічнае аддзяленне для далейшага лячэння.
Атрезия стрававода ў дзяцей: прычыны і сімптомы
Асноўнай прычынай атрезии стрававода з'яўляецца парушэнне росту і развіцця стрававальнага гасцінца ў перыяд унутрычэраўнага развіцця (да 12 тыдняў цяжарнасці).
Атрезия стрававода: лячэнне
Неабходна як мага раней пачаць лячэнне нованароджанага дзіцяці, паколькі доўгі адсутнасць магчымасці кармлення вядзе да абязводжвання арганізма і знясілення, што ўскладняе далейшыя маніпуляцыі.
Атрезию стрававода лечаць шляхам аператыўнага ўмяшання, зыход якога найбольш эфектыўны, калі яе правялі ў першыя 24 гадзіны пасля нараджэння дзіцяці. Пасля праведзенай аперацыі дзіцяці змяшчаюць у індывідуальны бокс у рэанімацыі, дзе працягваюць комплекснае лячэнне. Аднак у пасляаперацыйным перыядзе могуць адзначацца ўскладненні з боку лёгкіх.
У асобных выпадках лекар можа накласці гастростому (адмысловую адтуліну, выведзенае на пярэднюю сценку брушной поласцi, праз якую з дапамогай катетера хвораму паступае харчаванне).
Аднак і да родаў можна пры паўторных УГД адсачыць адсутнасць або наяўнасць у плёну страўніка. Але не ўсе апараты УГД могуць вызначыць дадзеную анамалію.
У жанчыны ў перыяд цяжарнасці часта адзначаецца мнагаводдзі і пагроза перапынення цяжарнасці, што таксама можа служыць прыкметай наяўнай у дзіцяці атрезии стрававода.
Складанасць дадзенага захворвання тлумачыцца суправаджэннем
Паспяховасць лячэння атрезии стрававода была б вышэй, калі да першага кармлення адразу пасля родаў кожнаму дзіцяці рабілі б зандаванне стрававода для ацэнкі яго праходнасці. У такім выпадку аператыўнае ўмяшанне, зробленае ў першыя гадзіны жыцця немаўля, дазволіла б павялічыць яго шанцы на выжыванне.
Важна своечасова дыягнаставаць атрезию стрававода і пачаць лячэнне, паколькі дадзенае захворванне можа спрыяць смяротнага зыходу. У большасці выпадкаў прагноз неспрыяльны з прычыны вялікай колькасці спадарожных ускладненняў і часта больш позняга аператыўнага ўмяшання.