Як знайсці агульную мову з дзіцем?

Існуе шмат літаратуры па псіхалогіі дзяцей і іх выхаванню. Усе яны вельмі цікавыя і пазнавальныя. Не варта забываць і пра залатое правіла кожнага бацькі, якое абвяшчае: «Не трэба выхоўваць, трэба падаваць добры прыклад». Але ўсё роўна кожная мама і кожны тата, імкнучыся знайсці агульную мову з дзіцем, як правіла, наступаюць на адны і тыя ж граблі.

Але на справе ўсё досыць проста. Трэба толькі памятаць некалькі правілаў, і не проста памятаць, але і прытрымлівацца ім. І тады праблемы, як знайсці агульную мову з любым дзіцем - са сваім і з чужым, прыёмным не будзе. Давайце ж даведаемся асноўныя прынцыпы, на якіх павінна будавацца наша зносіны з падрастаючым пакаленнем.

Як ладзіць з дзецьмі?

Індывідуальны падыход - тое, без чаго ўся наступная губляе свой сэнс. Пакуль малы расце і сталее, вы паступова вывучыце яго характар ​​і асаблівасці, і ў залежнасці ад іх будзеце ўжываць розныя метады выхавання. Кагосьці робіць паслухмяным выключна «пуга», камусьці патрэбен і «пернік» - перш чым выхоўваць, пазнаёмцеся з асобай свайго дзіцяці як мага лепш.

Паважайце меркаванне свайго дзіцяці. Хай яно будзе няправільным, супярэчным законах прыроды і грамадства - яно ўсё роўна мае права на існаванне. І даказваць сваю правату варта, як ужо гаварылася вышэй, на ўласным прыкладзе, а не душачы дзіця сваім аўтарытэтам. Пяшчотай і ласкай дзіцяці не сапсаваць, нават калі гэта хлопчык. Дорыце малышам сваю бацькоўскую любоў, і яны абавязкова адкажуць вам ўзаемнасцю і праз паслушэнства.

Але і Непаслухмяны дзіця - не заўсёды дрэнна. Калі ваш малы паводзіць сябе з рук прэч дрэнна, пачакаюць з пакараньнем і задумайцеся: быць можа, вашы метады выхавання даўно пара перагледзець? Бо дзіця расце, мяняюцца яго светапогляд і паводзіны, яму патрабуецца ўсё больш свабоды і менш абмежаванняў. Каб звесці на няма колькасць канфліктаў, зрабіце сістэму выхавання больш гнуткай.

Як вядома, існуе аўтарытарны і лаяльны стылі выхавання. У першым выпадку павага да бацькоў (а часам і страх) становіцца асноўным матыватар паслушэнства, у другім жа ўсё вырашаюць давер і кампрамісы. Выберыце той стыль, які вам бліжэй, або камбінуе іх.

Як паказвае практыка, з дарослымі дзецьмі знайсці агульную мову заўсёды складаней, чым з маленькім дзіцем. У падлеткавым узросце яны моцна аддаляюцца ад нас, і толькі адзінкам атрымоўваецца захаваць па-ранейшаму цёплыя адносіны з бацькамі. І чым старэй становіцца дзіця, тым больш складана нам прыняць яго самастойнасць і «адпусціць» яго ва ўласную жыццё. А зрабіць гэта неабходна - будзьце да гэтага гатовыя.

Прыёмныя малыя, а таксама дзеці жонкі ці мужа ад першага шлюбу - абсалютна такія ж, як і вашыя ўласныя. І для таго каб знайсці да іх падыход, трэба проста крыху больш цярпення і такту.