Стылі лідэрства

У псіхалогіі ёсць такое паняцце, як стылі лідэрства, па сутнасці, гэта сукупнасць метадаў і прыёмаў, якімі карыстаецца чалавек для аказання ўплыву на іншых членаў групы. У залежнасці ад стылю лідэрства, кіраванне групай і адносіны ўнутры яе могуць быць як больш нефармальнымі, так і заснаванымі на строгім выкананні законаў іерархіі.

Стылі лідэрства і кіраўніцтва

У цяперашні час класіфікацыя стыляў лідэрства мяркуе наяўнасць аднаго з трох тыпаў кіравання ўзаемаадносінамі і працай групы ў лідэра, фармальнага або нефармальнай:

  1. Аўтарытарны. Пры выкарыстанні гэтага стылю, кіраўнік ці нефармальны лідэр будуе свае адносіны з групай у форме «загад - справаздачу аб праведзенай працы». Такі чалавек прымае рашэнне практычна аднаасобна, думкі іншых членаў групы не ўлічваецца. Мінусам такіх узаемаадносін з'яўляецца тое, што часцяком ўнутры групы пачынаюць з'яўляцца плёткі, недавер адзін да аднаго, спробы падседзець іншых членаў калектыву, а не падтрымаць іх. Станоўчай рысай гэтага стылю кіравання становіцца высокая хуткасць працы, упэўненасць членаў калектыву ў тым, што яны ўсё робяць правільна, бо ёсць дакладныя інструкцыі на кожную працоўную сітуацыю.
  2. Дэмакратычны. У сучасных бізнес структурах і ў менеджменце гэты стыль лідэрства часта называюць самым эфектыўным, хоць, ён, вядома, падыходзіць далёка не для ўсіх арганізацый і груп. Асноўнай характарыстыкай гэтага стылю з'яўляюцца калегіяльнае прыняцце рашэнне, то ёсць лідэр ўлічвае меркаванне групы ці тых, хто лічыцца экспертам па разгляданым пытанні. Пры падобным кіраванні выкарыстоўваецца метад бізуна і перніка, лідэр кантралюе выкананне задач і ў залежнасці ад выніку, узнагароджвае або карае падначаленых.
  3. Ліберальны. Пры падобным кіраванні рабочая група пачынае нагадваць сям'ю, лідэр , па сутнасці, будзе займаць фармальнае становішча, бо рашэнні будзе прымаць калектыў, а меркаванне кіраўніка аб абраным кірунку і якаснасці выканання задач ўлічвае ў апошнюю чаргу. Такі стыль яшчэ называюць попустительским, так як рэальна, лідэр не вырашае ніводнай праблемы ў калектыве, пускае усё на самацёк і не ўплывае на працэс.

Выбар стылю кіравання залежыць не толькі ад асабістых якасцяў лідэра, але яшчэ і ад задач, што выконваюцца групай, асаблівасцяў навакольнага асяроддзя, таму кожны з тыпаў кіраўніцтва можа быць вельмі эфектыўны, але, толькі ў пэўных зададзеных умовах.