Самай галоўнай залозай у эндакрыннай сістэме з'яўляецца гіпофіз. Гэты невялікі орган, які размяшчаецца ў задняй ніжняй часткі галаўнога мозгу, кантралюе прадуцыраванне ўсіх жыццёва важных гармонаў, а таксама іх канцэнтрацыю ў крыві. Таму захворвання гіпофізу лічацца асноўнай прычынай розных эндакрынных паталогій, парушэнняў рэпрадуктыўных функцый у жанчын, палавой цягі.
Сімптомы захворванняў гіпофізу
Вядома некалькі хвароб, уключаючы дабраякасныя наватворы, апісванага органа, кожная з якіх суправаджаецца характэрнымі клінічнымі праявамі. Але існуюць і агульныя спецыфічныя прыкметы захворванняў гіпофізу, па якіх можна папярэдне судзіць аб наяўнасці праблем:
- працяглая адсутнасць або затрымка менструацый;
- балючыя адчуванні, нагрубаніе, прыпухласць малочных залоз;
- парушэнні (пагаршэнне вастрыні) гледжання;
- паталогіі нырак і наднырачнікаў;
- сухасць похвы, што суправаджаецца болямі падчас палавых актаў;
- галакторея ;
- засмучэнні слыху;
- моцныя і рэгулярныя, альбо сталыя, галаўныя болі;
- дисменорея;
- падвышаная смага;
- эндакрыннае бясплоддзе;
- мастапатыя;
- лішак выдаткоўваецца ў суткі мачы (нецукровага дыябет);
- збоі працы дыхальнай і сардэчна-сасудзістай сістэмы.
Сур'ёзныя парушэнні функцыянавання гіпофізу выклікаюць развіццё такіх цяжкіх паталогій як гігантызм, карлікавага, акромегалия, гіпо-і гіпертіреоз .
Лячэнне захворванняў гіпофізу
Пры наяўнасці дабраякаснай і гарманальна актыўнай пухліны (адэномы) гіпофізу, як правіла, выконваецца аперацыя па яе выдаленні.
У астатніх выпадках прызначаецца працяглы, а часам і пажыццёвы, курс замяшчальнага гарманальнага лячэння, які дазваляе альбо стымуляваць дзейнасць эндакрыннай залозы, альбо душыць яе. Асабліва цяжкія сітуацыі дадаткова мяркуюць апрамяненне і хіміётэрапію.