Праблема сэнсу жыцця

Праблема сэнсу жыцця чалавека з'яўляецца ключавым і найважнейшым крытэрыем у навуцы філасофіі. Бо жыццядзейнасць кожнага чалавека і яго мэты ў канчатковым выніку прыводзяць да пошуку сэнсу жыцця.

Сэнс жыцця паказвае чалавеку, для чаго патрэбна ўся яго дзейнасць. Кожнаму з нас таксама неабходна адрозніваць такія паняцці, як «жыццёвая мэта» і «сэнс жыцця». Сэнс жыцця можна ўмоўна падзяліць на дзве галіны: індывідуальную і сацыяльную. У індывідуальным кампаненце разглядаюць значэнне жыцця для кожнага чалавека асобна. Ён пазначае ступень маральнага і матэрыяльнага развіцця асобы. У сацыяльным аспекце «сэнс жыцця» стаіць разглядаць як значнасць індывіда для грамадства, у якім ён жыве і развіваецца. Тут таксама ўлічваецца той фактар, наколькі чалавеку атрымоўваецца ўзаемадзейнічаць з навакольным светам, дасягаць сваіх мэтаў у адпаведнасці з агульнапрынятымі нормамі. Усе гэтыя кампаненты павінны прысутнічаць у кожным з нас, яны павінны быць ўзаемазвязаныя і пастаянна гарманічна развівацца.

Праблема сэнсу жыцця і смерці нязменна зводзіцца да аднаго - да пытання вечнага жыцця. Гэтая праблема на працягу доўгіх стагоддзяў і тысячагоддзяў цікавіць і хвалюе людзей. У філасофіі прынята вылучаць некалькі паданняў пра бессмяротнасць:

  1. Навуковае ўяўленне. Тут разглядаецца фізічнае неўміручасць чалавечага цела.
  2. Філасофскае ўяўленне. Гэта неўміручасць духоўнае, якое захоўваюць пакаленне за пакаленнем, усё тое, што хавалася ў розныя часавыя адрэзкі, розныя эпохі і ў розных культурах. Галоўным крытэрыем тут з'яўляюцца каштоўнасці сацыяльныя, якія ствараюцца і дасягаюцца чалавекам для развіцця грамадства.
  3. Рэлігійнае ўяўленне. Неўміручасць душы.

Праблема пошуку сэнсу жыцця

Кожны чалавек, у спробах знайсці свой сэнс жыцця, спрабуе ўсталяваць для сябе тыя арыенціры, дзеля якіх ён будзе жыць. Такімі мэтамі для асобы могуць стаць кар'ера, сямейная ідылія, вера ў Бога, доўг Радзіме, творчае развіццё і многія іншыя рэчы. Прыйсці да свайго ўласнага сэнсу жыцця можна з дапамогай наступных шляхоў:

Выконваць тое, што цяпер для вас з'яўляецца сапраўды значным - гэта і ёсць жыць асэнсавана, ад гэтага залежаць вашы далейшыя дзеянні.