Клебсиелла - лячэнне

Клебсиелла - гэта мікраарганізм ў выглядзе палачкі, які гадамі паразітуе ў розных частках здаровага арганізма - у кішачніку, на скуры і слізістых без прычынення шкоды. Пачынае ён выклікаць небяспечныя інфекцыйныя захворванні толькі пры наяўнасці шэрагу якія ўзнікаюць прычын. Адрозніваюць сем відаў клебсиеллы.

Клебсиеллы у носе і ў горле

Клебсиеллы, якія дзівяць органы дыхання - нос і горла, носяць назвы клебсиелла озена і клебсиелла риносклеромы. Клебсиеллу озена яшчэ называюць «палачкай Абеля-Левенберга», а клебсиеллу риносклеромы - палачкай риносклеромы або «палачкай Фриша-Ваўковічу». Яны прысутнічаюць у слізістай верхніх дыхальных шляхоў. Характэрны прыкмета наяўнасці клебсиеллы азону - смуродны насмарк. Узнікае ён з-за выдзялення гнойнага сакрэту, які засыхая, пераўтворыцца ў скарыначкі з вельмі непрыемным пахам. Яны закаркоўваюць дыхальныя шляхі ў носе. Таксама клебсиеллы озены выклікаюць хранічныя захворванні ў гартані, трахеі, глотцы.

Клебсиелла риносклеромы выклікае такія хранічныя інфекцыйныя хваробы як склерома, риносклерома (з'яўленне вузельчыкаў ў слізістай абалонцы носа і верхніх дыхальных шляхоў). Клебсиеллы риносклеромы выклікаюць хранічныя вос¬палительные працэсы слізістых абалонак верхніх дыхальных шляхоў, бронх з адукацыяй навал, якія затым ператвараюцца ў рубцы. Клебсиеллы риносклеромы выяўляюцца ў вузельчыкі, дзе яны засяроджваюцца як унутры, так і за межамі клетак.

Лячэнне клебсиеллы ў носе і горле

Клебсиелла вельмі ўстойлівая да дзеяння розных антыбіётыкаў і цяжка паддаецца лячэнню, і па гэтай прычыне для лячэння клебсиеллы ў носе і горле прызначаюць антыбіётыкі шырокага спектру дзеяння:

Таксама пры лячэнні ўжываюць бактэрыяфага , якія ўздзейнічаюць менавіта на бактэрыі клебсиеллы. Хоць яны і дзейнічаюць павольней і слабей антыбіётыкаў, затое не маюць супрацьпаказанняў.

Лячэнне клебсиеллы народнымі сродкамі

Клебсиеллу можна лячыць народнымі сродкамі - настоямі з лекавых траў:

Таксама дапамагаюць адвары з гваздзікі і морсы з:

У рацыён трэба ўключыць яблыкі і журавіны ў любым выглядзе.

Трэба памятаць, што да народных сродках звяртаюцца не самастойна, а пасля абследавання, пастаноўкі дыягназу і прызначэння лекарам курсу тэрапіі.