Жыццёвы вопыт

Людзі, якія любяць вучыць жыць іншых, лічаць, што ў іх ёсць на гэта права, бо ў іх маецца багаты жыццёвы вопыт за плячыма, яны могуць прывесці сотню прыкладаў розных сітуацый і правільнага паводзінаў у іх. Але ці могуць такія парады быць дзейснымі?

Навошта нам патрэбны жыццёвы досвед?

З аднаго боку, адказ на гэтае пытанне ляжыць на паверхні, жыццёвы вопыт неабходны нам, каб у нас была магчымасць атрымліваць веды, уменні і навыкі. Ня запамінай мы тое, што з намі адбываецца, гэта значыць не атрымлівай мы гэты вопыт, нам кожны раз даводзілася б вучыцца наноў хадзіць, трымаць лыжку і г.д. Жыццёвы вопыт дапамагае нам не толькі атрымліваць новыя веды, але і запамінаць свае памылковыя дзеянні з тым, каб больш іх не паўтараць. Адсутнасць вопыту часта з'яўляецца крыніцай страху людзей, у большасці выпадкаў, гэта боязь няўдач. У тым выпадку, калі ў чалавека маецца вопыт выканання якой-небудзь працы, хай і нязначны, яму многія задачы ўдаецца вырашыць хутчэй і прасцей, чым у людзей, якія ніякіх навыкаў такой працы не маюць.

Такім чынам, жыццёвы вопыт - гэта магутны механізм, які дазваляе нам адаптавацца да навакольнага рэчаіснасці.

Ці заўсёды жыццёвы вопыт карысны?

Нягледзячы на ​​тое, што ў шматлікіх выпадках свой жыццёвы вопыт можа спатрэбіцца, карысны ён можа быць не заўсёды, а калі гаворка ідзе аб чужым вопыце, то мы яго часцяком проста не можам ўспрыняць. Ёсць шмат прыкладаў, калі маці, кіруючыся сваім багатым жыццёвым вопытам, вучыць сваё дзіця што трэба рабіць, а што не. Што ў гэтым выпадку робіць дзіця? Практычна заўсёды ідзе насуперак словах маці, часам з пачуцця супярэчнасці, але часцей за ўсё таму, што чужы досвед намі нават ў дарослым жыцці не заўсёды ўспрымаецца, нам усё трэба паспрабаваць самастойна.

Пасталеўшы, мы набываем здольнасць прыслухоўвацца да меркавання іншых, але слухаць чужыя парады, гэта значыць браць на ўзбраенне чужой жыццёвы вопыт можам толькі тады, калі самі хочам гэтага. То бок, калі чалавеку патрэбен савет, ён яго спытае (пойдзе на трэнінг або курсы), няпрошаныя рэкамендацыі пачутыя не будуць.

Са сваім жыццёвым вопытам таксама не ўсё так проста - ён нам неабходны, але часам мы апыняемся ў яго пастцы. Апыняючыся ў падобнай жыццёвай сітуацыі, нам здаецца, што ўсё здарыцца, як і ў мінулы раз, а таму і паступаем адпаведным чынам. Праблема тут у тым, што абсалютна ідэнтычных сітуацый не бывае, а гледзячы на ​​свет праз прызму мінулага, мы губляем магчымасць убачыць іншыя рашэнні. Так што вопыт - рэч добрая, але забываць пра жыццё ў гэтым таксама не трэба.