Вішня «Жукоўская»

У НДІ генетыкі і селекцыі імя Мічурына было выведзена мноства гатункаў вішні. Адна з іх - гатунак вішні «Жукоўская». Яна знаёмая жыхарам сярэдняй паласы Расіі, Цэнтральна-чарназёмнай, Цэнтральнаму, Нармальны - і Нижневолжскому рэгіёнах. Выведзены дадзены гатунак досыць даўно, яшчэ ў 1947 годзе і папулярны да гэтага часу, дзякуючы хвацкім смакавых якасцях. Аўтарам гатункі выступаў С.В. Жукоў і Е.Н. Харытонава.

Апісанне гатункі вішні «Жукоўская»

Як і многія дрэвы, выведзеныя ў пачатку-сярэдзіне мінулага стагоддзя, вішня «Жукоўская» мае даволі разгалістую крону, хоць і не занадта густы. Дрэва сильнорослое, дасягае вышыні 3-4 метра. Уцёкі гэтай вішні маюць карычнева-чырвоны адценне, з невялікімі украпінамі жаўтлявага колеру.

Ліставыя пласціны гатунку «Жукоўскі» ўвагнутыя ўнутр, з вельмі арыгінальным ажурным разьбяным краем. Хвосцікі ля ліста доўгія, не вельмі тоўстыя і ня опушенные. Самае каштоўнае ў вішні - яе плён. У «Жукоўскай» яны проста любата - мінімальны вага адной ягадкі 4 грама, а максімальны - 7 грам. Гэта вельмі добры паказчык для костачкавых, і такую ​​вішню можна параўнаць з плёнам буйной чарэшні.

Немалаважныя смакавыя і пажыўныя якасці вішні «Жукоўскай». Па пяцібальнай сістэме ацэньвання яна атрымала найвышэйшы баль дзякуючы свайму выдатнаму кісла-салодкага густу і цёмна-бардовай мякаці, з якой атрымліваецца сок насычанага адцення. З такой вішні атрымліваецца духмянае варэнне і прыгожыя узвары на зіму, а калі яе замарозіць, то летнімі дарамі можна будзе паласавацца і зімой.

Квітнее «Жукоўская» у сярэдзіне траўня і ўжо ў ліпені можна збіраць шчодры ўраджай, які трывала трымаецца на хвосціку і не схільны ападу. Пладаносіць гэты гатунак вішні пачынае на чацвёрты год пасля пасадкі.

Тэрмін службы такога дрэва 20 гадоў, пасля чаго яно перастае добра пладаносіць і знікае. Пік плоданашэння прыпадае на 15 год жыцця вішні. З дрэва такога ўзросту збіраюць ад 12 да 30 кг пладоў.

Апыляльнікі для вішні «Жукоўскай» не патрабуюцца, так як гатунак гэты самоопыляющийся. Дрэва устойліва да такіх праблем костачкавых, як коккомикоз і кальцавая плямістасць, у адрозненне ад папулярных Владимировки і Любской, якія валодаюць аналагічнымі смакавымі якасцямі. Да недахопаў гэтага выдатнага гатунку ставіцца буйная костачка ў плёну і не вельмі добрая зімаўстойлівасць нырак - частка з іх можа вымерзнуть марознай вясной.