Радыеактыўны ёд - эфектыўнае лячэнне шчытавіцы

Пры лячэнні паталогій шчытападобнай залозы можа выкарыстоўвацца радыеактыўны ёд. Дадзены ізатоп мае свае небяспечныя ўласцівасці, таму працэдура яго ўвядзення ў арганізм павінна праводзіцца выключна пад кантролем высокакваліфікаванага доктара.

Радыеактыўны ёд - лячэнне шчытавіцы

Працэдура з выкарыстаннем ізатопа адрозніваецца такімі перавагамі:

Аднак лячэнне радыеактыўным ёдам мае свае недахопы:

  1. Назапашванне ізатопа назіраецца не толькі ў шчытападобнай залозе, але і ў іншых тканінах арганізма, у тым ліку ў яечніках і прастаце. Па гэтай прычыне бліжэйшыя паўгода пасля працэдуры пацыентам варта старанна засцерагацца. Да таго ж ўвядзенне ізатопа парушае выпрацоўку гармонаў, што негатыўна можа адбіцца на развіцці плёну. Жанчынам дзетароднага ўзросту прыйдзецца адкласці зачацце дзіцяці на 2 гады.
  2. З-за звужэння слёзных каналаў і змяненняў у функцыянаванні слінных залоз могуць назірацца збоі ў працы дадзеных сістэм арганізма.

Прызначаецца радыеактыўны (часцей гэта I-131) ёд ў наступных выпадках:

Лячэнне тырэятаксікозе радыеактыўным ёдам

Такая тэрапія дае добрыя вынікі. Каб лячэнне гіпертіреоз радыеактыўным ёдам было эфектыўным, доза паглынутага тканінамі залозы I-131 павінна складаць 30-40 г. Гэта колькасць ізатопа можа паступіць у арганізм за адзін раз або дробава (у 2-3 прыёму). Пасля тэрапіі можа ўзнікнуць гіпатэрыёз. У такім выпадку пацыентам прапісваюць Левотироксин.

Па статыстыцы, у тых, каму дыягнаставаны тырэятаксікоз , пасля лячэнне ізатопам праз 3-6 месяцаў хвароба рэцыдывуе. Такім пацыентам прапісваюць паўторную тэрапію радыеактыўным ёдам. Выкарыстанне I-131 больш за 3-х курсаў пры лячэнні тырэятаксікозе не зафіксавана. У рэдкіх выпадках у пацыентаў тэрапія радыеактыўным ёдам не дае вынікаў. Такое назіраецца пры рэзістэнтнасці тырэятаксікозе да ізатопа.

Лячэнне раку шчытападобнай залозы радыеактыўным ёдам

Прыём ізатопа прызначаецца толькі тым пацыентам, у якіх была дыягнаставана онкоболезнь па выніках хірургічнага ўмяшання. Часцей за такая тэрапія праводзіцца пры высокай рызыцы рэцыдыву фалікулярнага альбо папіллярные рака. Лячэнне шчытападобнай залозы радыеактыўным ёдам вырабляецца пры наяўнасці рэшткавых тканін, якія паглынаюць і назапашваюць I-131. Перад гэтым праводзіцца сцинтиграфия.

Ізатоп прызначаецца пацыентам ў такой дазоўцы:

Радыеактыўны ёд пасля выдалення шчытападобнай залозы

З мэтай выяўлення метастазаў ўжываецца I-131. Праз 1-1,5 месяца пасля хірургічнага ўмяшання праводзіцца сцинтиграфия з выкарыстаннем радыеактыўнага ёду. Дадзены метад дыягностыкі лічыцца больш эфектыўным. Рэнтгенаграфія - менш надзейны спосаб выявіць метастазы. Пры станоўчым выніку прызначаецца тэрапія радыеактыўным ёдам. Такое лячэнне накіравана на знішчэнне агменяў паразы.

Падрыхтоўка да радиойодотерапии

Стан пацыента пасля лячэння шмат у чым залежыць ад захавання прадпісанняў ўрача. Не апошняя роля тут адводзіцца і таму, наколькі правільна была выкананая падрыхтоўка да працэдуры. Яна ўключае ў сябе захаванне такіх правіл:

  1. Пераканацца ў адсутнасці цяжарнасці.
  2. Калі ёсць грудное дзіця, перавесці яго на штучнае гадаванне.
  3. Паведаміць доктару аб усіх прымаемых прэпаратах. За 2-3 дні да радиойодотерапии варта спыніць іх спажыванне.
  4. Прытрымлівацца спецыяльнай дыеты.
  5. Нельга апрацоўваць раны і парэзы ёдам.
  6. Забаронена купанне ў салёнай вадзе і ўдыханне марскога паветра. За тыдзень да працэдуры варта адмовіцца ад прагулак на ўзбярэжжы.

Да таго ж за пару дзён да правядзення радиойодотерапии доктар правядзе тэст, які дазваляе выявіць інтэнсіўнасць паглынання I-131 арганізмам пацыента. Непасрэдна перад тым, як выконвацца будзе тэрапія радыеактыўным ёдам шчытападобнай залозы, з раніцы трэба здаць аналіз ТТГ. Таксама за 6 гадзін да працэдуры варта адмовіцца ад прыёму ежа, а ад піцця вады - за 2 гадзіны.

Дыета перад радыеактыўным ёдам

Такая сістэма харчавання прызначаецца за 2 тыдні да працэдуры. Заканчваецца яна праз 24 гадзіны пасля тэрапіі. Безйодовая дыета перад лячэннем радыеактыўным ёдам ўключае забарону на такія прадукты харчавання:

Радыеактыўны ёд - як праводзіцца працэдура

Прыём I-131 адбываецца аральна: пацыент праглынае капсулы ў жэлацінавы абалонцы, якія змяшчаюць ізатоп. Такія пілюлі без паху і густу. Іх трэба праглынуць, запіўшы двума шклянкамі вады (сок, газіроўка і іншыя напоі недапушчальныя). Разжоўваць гэтыя капсулы нельга! У некаторых выпадках лячэнне таксічнага валля радыеактыўным ёдам праводзіцца з выкарыстаннем хімічнага сродкі ў вадкай форме. Пасля прыёму такога ёду пацыенту трэба добра прапаласкаць рот. У бліжэйшы гадзіну пасля працэдуры забароненыя прыём ежы і пітво.

Для пацыента радыеактыўны ёд нясе вялікую карысць - дапамагае справіцца з хваробай. Для наведвальнікаў хворага і іншых кантактуюць з iх асоб ізатоп вельмі небяспечны. Перыяд паўраспаду гэтага хімічнага элемента складае 8 сутак. Аднак нават пасля выпіскі з бальніцы, каб засцерагчы навакольных, пацыенту рэкамендуюць:

  1. Яшчэ на тыдзень забыць пра пацалунках і інтымных адносінах.
  2. Знішчыць асабістыя рэчы, якія выкарыстоўваюцца ў лякарні (або скласці іх у шчыльны поліэтыленавы пакет на 6-8 тыдняў).
  3. Надзейна засцерагацца.
  4. Прадметы асабістай гігіены размяшчаць асобна ад іншых членаў сям'і.

Лячэнне радыеактыўным ёдам шчытападобнай залозы - наступствы

З-за індывідуальных асаблівасцяў арганізма могуць узнікнуць ўскладненні пасля лячэння. Радыеактыўны ёд наступствы для арганізма стварае такія:

Пабочныя эфекты лячэння радыеактыўным ёдам

Хоць дадзены метад тэрапіі лічыцца бяспечным для пацыента, ёсць у яго і адваротныя бакі «медалі». Апрамяненне радыеактыўным ёдам нясе з сабой такія праблемы:

Што лепш - радыеактыўны ёд або аперацыя?

Адназначнага адказу няма, бо кожны канкрэтны выпадак індывідуальны. Толькі доктар можа вызначыць, што будзе максімальна эфектыўным для дадзенага пацыента - радыеактыўны ёд або аперацыя. Перад выбарам метаду барацьбы з паталогіяй шчытападобнай залозы ён ўлічыць розныя фактары: узрост хворага, наяўнасць у яго хранічных захворванняў, ступень паражэння хваробы і гэтак далей. Лекар абавязкова раскажа пацыенту пра асаблівасці абранага метаду і апіша наступствы пасля радыеактыўнага ёду.