Такі паказчык, як перынатальнай смяротнасці, прынята выяўляць ў праміле. Пры яго разліку ўлічваюць колькасць тых, хто нарадзіўся мёртвымі дзяцей і колькасць тых, якія загінулі за першыя 7 дзён жыцця. Атрыманую суму дзеляць на агульная колькасць народжаных дзяцей і атрымліваюць паказчык перынатальнай смяротнасці.
З-за чаго наступае перынатальнай смяротнасці?
Асноўнымі прычынамі перынатальнай смяротнасці з'яўляюцца:
- асфіксія плёну (да 60% выпадкаў);
- радавыя траўмы (10-12%);
- прыроджаныя заганы развіцця (7-8%);
- пнеўманія (5-6%);
- гемалітычная хвароба нованароджаных (да 3%).
Варта адзначыць, што практычна палову з загінулых дзяцей складаюць неданошаныя дзеці. Акрамя пералічаных вышэй прычын, непасрэдна ўплыў на перынатальнай смяротнасць аказваюць ўзрост маці і шкодныя звычкі (курэнне, алкагалізм).
Якія шляхі зніжэння перынатальнай і мацярынскай смяротнасці?
Не варта забываць, што разам з перынатальнай, існуе і мацярынская смяротнасць. Аднак дзякуючы высокай ступені развіцця медыцыны, сёння падобныя з'ява назіраюцца рэдка, але ўсё ж маюць месца быць.
Найбольшае значэнне для прафілактыкі перынатальнай і мацярынскай захворвання і смяротнасці мае своечасовая дыягностыка. Найбольш часта пры гэтым прымяняецца метад нейросонографии, які дазваляе дыферэнцаваць прыроджаныя і набытыя ў перынатальным перыядзе,
Таксама неабходна ўлічваць і той факт, што для папярэджання большасці захворванняў і парушэнняў, якія вядуць да гібелі плёну, вялікае значэнне мае антенатальная ахова плёну, аптымізацыя вядзення родаў, інтэнсіўнае назіранне і лячэнне нованароджаных, якія знаходзяцца ў групе рызыкі. Менавіта дадзеныя фактары спрыялі зніжэння паказчыкаў перынатальнай смяротнасці, якая ў 2014 годзе ў РФ склала 7,4%, а ва Ўкраіне, у гэты ж перыяд, дадзены паказчык складаў 7,8%.