Омепразол - гэта лекавы прэпарат, які адносіцца да групы найбольш прагрэсіўных сродкаў для лячэння язваў страўніка і станаў, звязаных з парушэннем сакраторнай функцыі страўнікавых залоз.
Калі прызначаюць Омепразол?
Сведчанні да ўжывання лекі Омепразол:
- язвавая хвароба страўніка і дванаццаціперснай кішкі;
- стрэсавыя язвы;
- рэфлюкс-эзофагит;
- паразы страўніка і дванаццаціперснай кішкі эразіўны-язвавага характару, звязаныя з прыёмам нестероідных супрацьзапаленчых сродкаў;
- паразы страўніка і дванаццаціперснай кішкі, звязаныя з інфікаваннем Helicobacter pylori;
- сіндром Золлингера-Элісан.
Склад і фармакалагічныя ўласцівасці омепразола
Дзеючым рэчывам прэпарата выступае омепразол магнію - хімічнае злучэнне, якое лёгка пранікае ў клеткі слізістых сценак страўніка, канцэнтруецца ў іх і актывуецца пры кіслай паказчыку рн. Пад яго ўздзеяннем спыняецца выхад іёнаў вадароду ў паражніну страўніка і блакуецца канчатковая стадыя выпрацоўкі салянай кіслаты. Пры гэтым омепразол эфектыўна душыць як начную, так і дзённую сакрэцыю салянай кіслаты.
Таксама прэпарат аказвае бактэрыцыдны эфект на бактэрыю Helicobacter pylori. Гэты мікраарганізм паразітуе на слізістай абалонцы страўніка чалавека і прадукуе вялікую колькасць ферментаў і таксінаў, якія спрыяюць пашкоджання яе клетак.
Сумеснае ўжыванне омепразола і антыбіётыкаў спрыяе хуткаму купіравання сімптомаў захворвання, дасягненню рэгенерацыі здзіўленай слізістай абалонкі і стойкай працяглай рэмісіі. Таксама гэта спрыяе зніжэнню верагоднасці развіцця крывацёку з стрававальнага гасцінца.
Спосаб прымянення і дазоўка прэпарата Омепразол
Омепразол выпускаецца ў форме капсул і гранул для падрыхтоўкі завісі. Прымаюць прэпарат ўнутр з невялікай колькасцю вады перад прыёмам ежы або падчас ежы. Як правіла, рэкамендуецца ранішні прыём дадзенага сродку. Дазоўка і курс лячэння падбіраюцца лечыць лекарам у індывідуальным парадку ў залежнасці ад выгляду захворвання і цяжару працэсу.
Супрацьпаказанні да ўжывання омепразола:
- падвышаная адчувальнасць да кампанентаў сродкі;
- цяжарнасць;
- перыяд лактацыі;
- нізкі ўзровень утрымання магнію ў крыві (доўгі прымяненне омепразола можа прывесці да развіцця гипомагниемии);
- астэапароз і частыя пераломы костак (часам дапускаецца прыём прэпарата з дадатковым прыёмам вітаміна D ).
Перад пачаткам лячэння патрабуецца выключыць наяўнасць злаякаснага працэсу, бо тэрапія можа маскіраваць сімптаматыку дадзенай паталогіі.