Дзень народнага адзінства - гісторыя свята

У канцы 2004 года прэзідэнт РФ Уладзімір Пуцін падпісаў Федэральны Закон, які сцвярджае дату, калі святкуецца Дзень народнага адзінства. Згодна з гэтым дакументам дадзенае свята, прысвечаны аднаму з пераможных дзён Расіі, павінен адзначацца кожны год 4 лістапада. І ўпершыню расейцы адзначалі гэтае агульнанароднае свята ўжо ў 2005 годзе.

Гісторыя ўзнікнення свята народнага адзінства

Гісторыя ўзнікнення свята Дня народнага адзінства сваімі каранямі сыходзіць у 1612 год, калі якую ўзначальвае Мініным і Пажарскім народная армія вызваліла горад ад замежных захопнікаў. Акрамя таго, менавіта гэтая падзея паслужыла штуршком для заканчэння Смутнага часу ў Расеі ў XVII стагоддзі.

Прычынай пачатку хваляванняў стаў дынастычны крызіс. З моманту смерці Івана Грознага (1584г.) І да шлюбу на царства першага Раманава (1613 г.) у краіне панавала эпоха крызісу, якая была выкліканая перарываннем роду Рурыкавічаў. Вельмі хутка крызіс стаў нацыянальна-дзяржаўным: адзіную дзяржаву падзялілася, пачаліся масавыя рабаванні, разбоі, крадзяжы, карупцыя і краіну ахапілі ўсеагульнае п'янства і хаос. Пачалі з'яўляцца шматлікія самазванцы, якія спрабуюць захапіць руская прастол.

Неўзабаве ўлада была захоплена «Семібаяршчына», на чале, якой стаяў князь Фёдар Мсціслаўскі. Менавіта ён і пусціў у горад палякаў і спрабаваў вянчаць на царства каталіка - польскага каралевіча Уладзіслава.

І тады патрыярх Гермаген падняў рускі народ на барацьбу з польскімі захопнікамі і абарону праваслаўя. Але першае антыпольскія народнае паўстанне пад правадырствам Пракопа Ляпунова распалася з-за сварак паміж дваранамі і казакамі. Гэта адбылося 19 сакавіка 1611 года.

Наступны заклік аб стварэнні народнага апалчэння прагучаў толькі праз паўгода - у верасні 1611 гады ад дробнага «гандлёвага чалавека» Кузьмы Мініна. У сваёй знакамітай прамове на гарадской сходцы ён прапанаваў не шкадаваць людзям ні сваіх жыццяў, ні маёмасці дзеля вялікага справы. На заклік Мініна адгукнуліся гараджане і добраахвотна сталі здаваць трыццаць адсоткаў сваіх даходаў на стварэнне апалчэння. Аднак гэтага аказалася недастаткова, і людзей вымусілі аддаць яшчэ дваццаць адсоткаў на гэтыя ж мэты.

Галоўным ваяводам апалчэння Мінін прапанаваў запрасіць маладога наўгародскага князя Дзмітрыя Пажарскага. А ў памагатыя Пажарскаму гараджане выбралі самага Мініна. У выніку народ выбраў і апрануцца поўным даверам двух чалавек, якія і сталі на чале другога агульнадзяржаўнага паўстання.

Пад іх сцягі было сабрана велізарная для тых часоў войска, у тым ліку ваеннаабавязаных больш за 10 тыс. Чалавек, каля 3000 казакоў, 1000 стральцоў і яшчэ шмат сялян. І ўжо ў пачатку лістапада 1612 гады з цудатворнай іконай у руках агульнадзяржаўнага паўстанне здолела ўзяць штурмам горад і выгнаць зь яго захопнікаў.

Вось чаму прысвечаны Дзень народнага адзінства , які адзначаецца ў нашай краіне зусім нядаўна, але на самой справе гэтага свята ўжо не адна сотня гадоў.

Святкаванне Дня народнага адзінства па традыцыі заключаецца ў правядзенні масавых і грамадска-палітычных мерапрыемстваў, у тым ліку шэсцямі, мітынгамі, спартыўнымі мерапрыемствамі і дабрачыннымі акцыямі, ускладаннем прэзідэнтам кветак да помніка Мініну і Пажарскаму, здзейсненага Патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі Боскай літургіі ў галоўным храме горада Успенскім саборы Маскоўскага крамля. І завяршаецца свята вячэрнім канцэртам. Усе гэтыя мерапрыемствы праходзяць у розных гарадах краіны і арганізоўваюцца палітычнымі партыямі і грамадскімі рухамі краіны.