Выдаленне клітара

Аперацыя па выдаленні клітара у многіх асацыюецца з крыважэрнымі абрадамі инфибулции, якія да гэтага часу праводзяцца ў краінах паўночнай Афрыкі і Лацінскай Амерыкі. Вынікаючы рэлігійным канонам і традыцыям, жанчыны добраахвотна увечат сябе і сваіх непаўналетніх дачок, тым самым назаўжды пазбаўляючы іх простых чалавечых радасцяў, нават не задумваючыся, якімі праблемамі можа абярнуцца такі ўчынак. А бо шматгадовы вопыт паказвае, і навуковыя даследаванні пацвярджаюць, што выдаленне клітара, зробленае ва ўмовах поўнай антысанітарыі - гэта не проста невыносная боль, якая стане псіхалагічнай траўмай на ўсё жыццё, а таксама хранічныя інфекцыі, кісты, абсцэсы, цяжкае псіха-эмацыйны стан.

Выдаленне клітара ў развітых краінах

Вядома, чалавеку цвярозага і цывілізаванаму чалавеку, які здольны рэальна ацаніць наступствы клиторэктомии, складана спакойна ставіцца да падобнай працэдуры, як да праявы культурнай традыцыі.

Тым не менш, аперацыя па выдаленні клітара праводзіцца і па сённяшні дзень у досыць развітых краінах. Што ж штурхае жанчын на гэтак неадназначны ўчынак? Першая прычына, па якой дамы звяртаюцца па дапамогу да хірурга - гэта гіпертрафаваныя клітар. Аднак у апошні час у такіх паслугах пацыенткам адмаўляюць, накіроўваючы іх на абследаванне да эндакрынолага, матывуючы гэта следствам эндакрынных парушэнняў, ухіляюцца медыкаментозна.

Зусім іншая справа - выдаленне капюшона клітара. Паколькі па шэрагу прычын клітар можа апынуцца пад вялікай скурнай зморшчынай або постравматичным шрамам, што, у сваю чаргу, перашкаджае атрыманню аргазму і задавальнення ад сэксу. Аперацыі па выдаленні капюшона клітара праводзяць пад агульнай або мясцовай анестэзіяй. Па завяршэнні працэдуры жанчыне накладваюць швы, якія з цягам часу рассмоктваюцца. А па заканчэнні рэабілітацыйнага перыяду, працягласцю ў тры тыдні, жанчына можа вярнуцца да сваёй звычайнай жыцця.

Супрацьпаказаннямі да правядзення клиторэктомии (частковага абразаньня скурнай зморшчыны) могуць паслужыць захворванні ўнутраных органаў у стадыі абвастрэння і наяўнасць палавой інфекцыі.