Ларнакское саляных азёр


Нас атачаюць дзіўныя месцы. Адны з іх вядомыя з гістарычнага пункту гледжання, іншыя цікавыя сваёй прыродай, трэція ж валодаюць культурнай каштоўнасцю. А Ларнакское саляных азёр адпавядае ўсіх трох параметрах. Яны знаходзяцца побач з горадам Ларнака і па-грэцку называецца Алік. Убачыць Ларнакское саляных азёр можна толькі на працягу некалькіх месяцаў у годзе. У гарачае надвор'е ўся вада выпараецца, і возера ператвараецца ў пласты солі. У гэты час Алік з'яўляецца адзіным месцам на Кіпры , дзе соль ляжыць на паверхні.

паходжанне возера

З узнікненнем возера звязана цікавая легенда. Яна абвяшчае, што тут, на Кіпры, жыў Святой Лазар. А на месцы возера ў тыя часы знаходзіліся пышныя вінаграднікі. Аднойчы Лазар праходзіў міма іх і змучаны прагай папрасіў у гаспадыні поля гронка вінаграду, каб здаволіць смагу. Але скупая жанчына адказала адмовай, сказаўшы, што ў кошыку ў яе не вінаград, а соль. Разгневаны прагнасцю жанчыны Лазар пракляў гэтае месца. З тых часоў там знаходзіцца салёнае возера Ларнакі.

Дарэчы, навукоўцы хоць і не дужа бяруць усур'ёз такую ​​версію паходжання возера, не могуць прыйсці да адзінага меркавання на гэты конт. Частка з іх лічыць, што на месцы возера раней быў марскі заліў, але крыху пазней частка сушы паднялася і ўтварылася салёнае возера. Іншыя лічаць, што пад возерам размяшчаюцца велізарныя запасы солі, якія дзякуючы праліўным дажджам вымываюцца вонкі. А трэція мяркуюць, што соль ў возера паступае па падземных водах з Міжземнага мора.

здабыча солі

Здабыча солі на гэтым возеры доўгі час была рухаючай сілай для эканомікі Кіпра. Венецыянцы, панавальныя на выспе ў XV-XVI стагоддзях пакінулі пасля сябе масу дакументаў, якія сведчаць аб тым, што продаж солі набывала проста грандыёзныя маштабы. Кожны год востраў пакідалі больш за семдзесят караблёў, даверху гружаных соллю з Ларнакского возера.

Здабыча солі пачыналася ў засушлівае час, калі вада з возера выпаралася. Выкарыстоўваць хоць нейкую тэхніку для здабычы солі не дазваляў глей, які атачаў возера, таму ўсе работы вяліся толькі з дапамогай лапат і чалавечых рук. Здабытую соль складалі ў вялікія кучы - так яна захоўвалася некалькі дзён. Пасля гэтага яе грузілі і адпраўлялі на выспу на осліку. На выспе яна яшчэ як мінімум год павінна была сохнуць на беразе.

Месца паломніцтва і дом для птушак

Ларнакское саляных азёр вядома не толькі дзякуючы багатым пакладам солі. На яго берагах размешчана адна з самых шанаваных сьвятыняў ў мусульманства - мячэць Хала Султан Тэке , у якой пахавана цётка прарока Мухамеда Умм Харам. Пабываць унутры мячэці могуць не толькі мусульмане, але і прадстаўнікі любога іншага веравызнання.

Узімку, калі соль хаваецца пад тоўшчай вады, тут, на салёным возеры Ларнакі, можна назіраць дзіўнае: тысячы пералётных птушак прылятаюць на возера. Лебедзі, дзікія качкі, ружовыя фламінга - каго тут толькі няма. Так адбываецца выдатнае ператварэнне знежывелых саляных пластоў у люстраную роўнядзь, напоўненую жыццём і фарбамі.

Салёнае возера - важная славутасць горада, паглядзець на якую будзе цікава ўсім, прычым зрабіць гэта можна не толькі ў складзе экскурсійнай групы, але і самастойна . Тым больш што турысты адчуваю сябе тут не менш камфортна, чым пералётныя птушкі. Ўздоўж возера для іх зроблены спецыяльныя дарожкі, на якіх стаяць лаўкі. На іх можна адпачыць і палюбавацца возерам.

Як даехаць?

Прасцей за ўсё да возера дабрацца, узяўшы ў арэнду аўтамабіль . З Ларнакі трэба выехаць у бок аэрапорта па трасе В4. З Лімасоле і Пафасу трэба ехаць па трасах A5 або B5, затым выехаць на А3 і павярнуць налева на В4. Яшчэ адзін варыянт дабрацца да возера - таксі, так як грамадскі транспарт сюды не даязджае.